در یک کافه تریای شلوغ در ساحل بندر «نیوپورت» ایالت کالیفرنیا، نسیم نیکولاس طالب سرگرم خوردن سه نوع سالاد است و با دقت آنهایی را که محتوای کربوهیدراتهای بیشتری هستند به کناری میگذارد. او به من میگوید چگونه زندگی کنم. «تنها راهی که میتوانی به سرنوشت بگویی «گور پدرت» با گفتن این جمله است که سرنوشت هیچ تاثیری بر چگونه زندگیکردن من ندارد. پس اگر کسی خواست تو را بکشد مطمئن باش که صورت خود را اصلاح کردهای.»
بعد از ناهار همراه او به بازار «سرکوییت سیتی» رفتم تا دو ضبط صوت «المپیوس» بخرد یکی برای من و یکی برای خودش. طالب به ضبط صوت نیاز داشت تا سخنرانیهای خود را ضبط کند (او برای هر جلسه سخنرانی ۶۰،۰۰۰دلار دریافت میکند پس یک ضبط صوت ۱۰۰دلاری ارزشش را دارد.) آن ضبط دیگر برای من است، چون که ضبط صوت المپیوس من را با چای «ارل گری» خراب کرد و مرتب میگفت به شما بدهکارم. البته اهمیتی نداشت چون من همیشه دو ضبط صوت با خود دارم و در هر صورت صبح روز بعد یک جایگزین خریده بودم.
ادامه مطلب
نوشته: برایان اپلیارد
مترجم: جعفر خیرخواهان
منتشر شده در: دنیای اقتصاد به نقل از روزنامه تایمز